BEKLEYECEKSİN

durulmayan duraklarla

akýp gider(n) zamanlar

ne yapsan, dün bu güne dönmez

taþkesmiþ anýlarý
zamana yazýlaný kazý kazý...

kazý kazýyabilirsen

fersiz bakýþýnla, durmadan oy oy...

biçimlendiremezsin taþý

yitip giden baharý, getirmek için geri

þakýyan kuþun, beyhudedir gayreti...

kor kor ayrýlýklar, yüreðe taþ kor

içilemeyen aðu, kan yokluk kor

ki yokluk
onmaz karanlýktaki girilemeyen enkaz

çýðdýr/gecelerden de kara hasreti

mutluluðu emen zebâninin dilinde

ölümün buz öpüþü durur

ayrýlýk, o meþ’um sesiyle gülmüþtür bir kez

hâtýrâlarýn solgun anýsýyla, gider gelir

hayat/ mahkûm voltalarýnda
mecbûri istikamete


yaslan gecenin hüznüne yüreðim

býrak kalsýn söylenmemiþ sözlerin

biten mevsiminin, mecâlsiz ayak seslerini dinle

yaþanýlan yaþanýlamayana kaç eder ?

ay saðanaðýnda iken bile, karanlýk gölgenin hiçliði

daha kaç kez yankýlanýr durur!...

haykýrma boþ yere
gidenlerin duymaz sesini

bekleyeceksin durulana kadar

bilmez misin, en son yürekler ölür!



Hâdiye Kaptan
c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.


Sosyal Medyada Paylaşın: