Serviler arasýnda aþý boyalý bir ev
Penceresinden sýzan, sarý – sýcak bir ýþýk
Estikçe sonbaharýn rüzgarlarý,
Penceresini döver mor salkým dallarý.
Az sonra bir çocuk aðlamasý,
Derinden geliyormuþ gibi, mecalsiz;
Teskin etmeðe çalýþan solgun bir kadýn
Uykusuz, yorgun ve bezgin
Ne de olsa annedir; sýcacýktýr kucaðý
Sarý – sýcak, ýþýklý evde
Derinden duyulan çok hüzünlü,
Yanýk ve acýklý bir þarký sesi,
Sonbaharýn sisli sabah serinliðinde,
Daðýlýr enginlere, perde, perde.
Aþý boyalý, kýrýk dökük
Pencereli ev, güneþin ilk ýþýklarýyla,
Uyandýracak tüm sakinlerini.
Yorgun bedenler birer, ikiþer
Tutacaklar dað yolunu
Ýki adým ileri, sanki üç adým geri.
“ Kemal Polat – Maltepe /Ýst.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.