BELKİ DE...

susuþlarýnýn çoðaldýðý /daðlar kadar ýssýz gözlerin

açýlmayan dudaklarýnda / gülüþünü özlediðim...



aramýzda ki bu uzaklýk ; ne zaman katedildi bu kadar ?

kurarken bu sevdaya salýncak

hiç düþünmedik/ bu ip bir gün kopacak

düþsel bir bekleyiþle yataðýna dönmüyor sular

karanlýkta gezinir durur /þekillenmeyen zaman

aramýzda yarý yýkýk bir duvar/hem var, hem sanki yokuz

kalktýk derin bir uykudan/ hâlâ mahmuruz

yayýndan düþmüþ dilde silahlar

cevapsýz kaldý bütün sorular


soluðumuzla yön deðiþtirdi rüzgâr

suya düþen ateþ yandý


doðmamýþ þafaklara düþtü akþamlar

gece yeþertemez ki gün çiçeðini


beklenmedik hüzün dalgasýnda / zor zamanlardayýz

sýð sulara düþtü baþ aþaðý sevdamýz

bir iç kanamasýnda sevginin ; can damarýna eriþemeden

yol bitti belki de !

her þey buraya kadar



Hâdiye Kaptan


Sosyal Medyada Paylaşın: