EY DİLBERİ CAN

Sýra kadem bastý vefasýz, zemheri þubat soðuðunda,
Bahar gülüydü, kardelen çiçeðiydi, nemli odamda,
Kainata deðerdi bakýþý, huzur verirdi endamlý iniþi,
Göçtü habersiz, efkarýnýn kokusu kaldý balkonumda.

Her sabah perdesini çektiðimde penceremin,
Mutlak gelmiþtir diye, sonsuz olur ümitlerim,
Sýrýtýr, virane pencere çerçevesi, paslý korkuluk,
Günüm hep yaslý baþlar, yarýný hasretle beklerim.

Virane býraktý, köhneleþen yataðýmýn sarýsýný,
Yetim öksüzdü, hiç tanýmadým anasýný, babasýný,
Ansýzýn çýkagelmiþti bir gün, melül bakýþlarýyla,
Çok beðenmiþ, çok sevmiþtim gözlerinin karasýný.

Günlerdir dardayým, efkardayým, meraktayým,
Kapým çalýnmaz oldu, ne amcam sordu, ne dayým,
Acýma ortak aradým, meðer ortaðýmmýþ acýma ortak,
Bakarken gönül mevsimim, kýþa döndü her ayým.

Gittin de niye gittin? Dönmeye mi, kalmaya mý gittin?
Ne kötülük gördün sanki, ne hatasý oldu seni sevenin,
Ey dilberi can, ey marazýma derman, ey canýma canan,
Susman ne talihsizlik, susmasý ne acý, tatlý dilinin.

18.02.2007

Sosyal Medyada Paylaşın: