SANA TAŞ ATMAM DOSTUM -TEKRAR-

Polis, Þâir, Fýrat Yaldýz’ýn “BANA TAÞ ATMA “Þiirine cevap:

Çiçek atmak istiyorum ama onu koparamam
Hayâline çiçek attým
Camlarýn pýrýl-pýrýl temiz kalsýn
Hep alýþtým üniformanla seni tanýdým
Her zaman yumuþak, ipeksi
Sen hep iyi hizmetler verdin; iyiyi kötüden ayýrmadan
Elindeki silâh deðil bir buket çiçek gördü gözlerim
Sazýn ise; ninni söyler, karakolda uyuttuðun terkedilmiþ bebelere
Elinde hiç görmedim cop’u
Yumuþak parmaklarýnla;
Çiçek suladýðýný, þiir yazdýðýný, yol gösterdiðini gördüm hep
Dünden bilirim kardeþliðini
Çizdikçe yaklaþtýn dostlarýna, gerçekte;
Saflýk, sâdelik, barýþ hep var...
Ben, hiç kaybetmedim...
Her yerde huzur var
Sizler, benim gönüllülerim
Hayâllerin geliþsin, benden de katký bu
Sana taþ atmam, aklýma bile getiremem...
Çiçek atmak istiyorum ama, onu da koparamam...
Ben, dost bildim üniformaný, mâviliðini; enginlik...
Omuzundan yýldýzlar yükselir, týpký bir Beþibirlik...
Kalbindeki “Yýldýz”; en büyüðü, en parlak ve sýcak
Ýnandým… Bu yýldýz benim için ancak parlak...
Göðsündeki defne dalý, Akçaabat’týr Vataný,
Emniyet; o’nun gibi kokar, çelenklerin o hoþ kokusuyla
Yok ki, olmadý ki; hiçbir zaman, aramýzda “Duvar”
Bak, yazýyorum, þiirine karþýlýk, inan ki; dostluk var...
Elimde taþ yok... olamaz... düþünemem bile...
Atmak istiyorum; bir buket, en güzelinden “Çiçek”
Koparmadan defne dalýný, çiçekleri
Ellerim sevgi dolu... ben de uzattým bak ellerimi...
Ellerin, her zaman dolu bunu bil...
Beni dost bil... bu dostluk ebedîdir.

Kadir Yeter. TRABZON.
ÖNCEKÝ YAYINI: 09.4.2008
.edebiyatdefteri.com/siir/104114/sana-tas-atmam-dostum
Sosyal Medyada Paylaşın: