Öyle uzun uzun bakma Gözlerinin karasý yakar içimi Gördükçe aþkýn bir kenarýna yapýþmýþ nefretini Üþür daðlar denizler Üþür bu sevda Aklýmda sana dair en son kalan da olmasa Kolay olurdu unutmak ama Yenik düþtüm öfkelerime Ara verdim senli ibadetime Küsme Kara gözlerini küse düþürme...
Sen.. Anlatamadýklarýmda yitirdiðim Hayatýnda olmak istedikçe uzaklaþtýðým Yaban gülüm Kara kýþým Yetimliðim Þuursuzca sevdasýna takýldýðým Yalan adamým Düþ ahengim Seni ben büyüttüm gözümde Ve kendime uzaklaþtým sayende...
Sevda gurbetlerine düþürdün beni Üþüyorum yaban iklimlerinde Kan lekesi var bu aþkýn üzerinde Kör býçakla kestiðin hayat damarlarýmdan sýzan Kayýverdim bak Parmaklarýnýn arasýndan Þimdi bir yabancýyým sana Koptuðumdan beri anavatanýmdan Ne evim var ne köyüm Burada zaman hep gece Ve insanlar hep ölü Ben.. Sevdanýn dölü Þiirler yazýyorum artýk Uzatmak için bu ömrü…
Yaþlanýyorum sanki hayatýn gel-geçinde Düþler biriktirmiyorum eskisi gibi Yaþamak aslýna asýldým uyanarak /Yutkunarak… Umutlar biriktirdim düþ yerine iç cebimde Korkuyorum elbette Yeni uçmaya kalkan bir kuþ gibi bu kimlik Tir tir titremekte Þimdilerde Yaþamanýn telaþý yerleþti iliklerime Yürürken hayat üzerime üzerime Acele etmeliyim Erken ölür þairler Geç kalmamalýyým kendi þiirime…
sevgi kaya @ 2009
"yaþamak...kýrýk bir testi þimdi...ne koysan sýzdýrýyor...her keþkem beni deli gibi kýzdýrýyor...sen gittin gideli büyümüþüm deðil mi..."
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sevgi Dündar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.