Adı Yok Bunun...!(İsimsiz Sevişmeler) Sevgi Dündar
Adı Yok Bunun...!(İsimsiz Sevişmeler)
yeni bir iliþkiye baþlýyormuþsun…doðru mu bu hiç tanýmadýðýn bir kadýnýn koynunda sabahlamýþsýn dün gece oysa sen gözlerime dalar kendinden geçip bana düþerdin her öpüþümde kýzýl deniz kýyýlarýnda aðlarken bir kadeh tiplemesinde ben hep saçlarýný okþardým çoðul dudak izlerinde saklayarak yüzünü aldýrmadan sýklaþan nefesine
önce çocuk yanýna dokunurdum gizlice hep ilk gibi yabancýlýk çekerdim kalýrdýn acemi ellerimde sonradan aklýma düþerdi kadýnlýðým dudaðýna konuk olan ýslak dudak aralýðým büyütürdü içindeki çocuklarý terimde boðulurdu astýmlý soluklarý
adýmý bile unuttuðun seviþmelerden geçiyor ben tarafýn bana en yakýn durduðun zamanlara hayýflanýyorum / biliyor musun sadece kadýn olduðumu düþleyerek kimliðimi bölerek çekiyorken beni içine söylesene hangi kadýn unutacak adýný senin seviþlerinle
oysa ben senin bu umarsýzlýðýný seviyorum belki de bir çocuk düþlüyorum hep bu gece sonlarýnda senden bana kalacak birden takýlýyor aklýma bugün dinlediðim haberler vazgeçiyorum ondan seni en çok çocuk yanýnla seviyorum kanayan dizlerini kýrýlgan yüreðini çocuk sevinçlerini
ve sen… adýmý bile hatýrlamadan tanýmadýðýn bir bedende durakladýn/ öyle mi yabancý kalmadýn mý kokusuna terinin üþütmedi mi kadýný buz gibi beden dilin iklimini bildiðin bir coðrafyadan çýktýn sen þaþýrýrsýn hasat mevsimlerinde gidersen üzülürsün kýþ olursun vurur kar yanýðý düþler gözlerine gitme…
tüm kelimelerle sevdim seni her dilde kurabildiðim her cümleyle seviþtim çevirmeni ol diye keþmekeþliðime raðmen stabilize olmuþ zaman aralýðýmsýn silme kalsýn son öpüþümle kanattýðým dudaklarýn hep senden kopuk hep sen oluþumadýr bu hýrçýnlýðým
þimdi sen gittin…bir yabancýyla seviþtin / öyle mi býrakarak bir kenara baþtan çýkarmak için yosun rengi gözlerini tanrýya karþý gelerek kurduðum edepsiz düþlerimi telef olmuþ bir dokunuþ yapýþýrken dimaðýma zifir olmuþ geceleri býrak göðüs boþluðuma yine tutacak çocuk yanýn delireceksin nasýlsa seni bekliyor olacaðým koþma…düþeceksin…!
sevgi kaya
"hayat hep ellerini yýkamadan oturdu soframýza...ondandýr sana olan bu hastalýklý yaným...sen bana bakma..." Sosyal Medyada Paylaşın:
Sevgi Dündar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.