Hüzün basar içimi her gün batýmýnda. Sensizliklerle dolu bir günün sonunda, Yaklaþan karanlýk gönlüm gibi kara, Ürperirim yalnýzlýðýn soðukluðunda.
Gelecekten beklenen bir þeyler yoksa. Her yeni gün, bir öncesinin ayný azapsa, Bir baþýma kaldýysam þu insan ormanýnda, Yaþamýn ne anlamý var sen olmadýðýnda.
Aslýnda ceza diye verilmiþ ömür insana. Doðduðunda aðlamak, iþarettir anlayana. Ben figüran, dünya bir tiyatro sahnesi, Yaratanýn verdiði rol biter kapanýr perdesi Mazeret kabul edilmez, bu iþin yok bahanesi.
16. Þubat. 2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÇETİN İMER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.