BUNALIMDAYIM
Sabah yataktan kalkarken baþým çatlýyordu.
Gökyüzü kapkaraydý ve de yaðmur yaðýyordu.
Masada gecenin artýklarý, biraz peynir ekmek,
Boþ þiþeler ve kirli tabaklar öylece duruyordu.
Divana çöktüm, caným hiç bir þey istemiyordu.
Görünen manzara, resmen sefaleti sergiliyordu.
Akþam gene fazla kaçýrmýþým, aðzým pas içinde.
Kafa çekmek için mutlaka bir sebep aranýyordu.
Bende sebepten bol ne var, zaten bunalýmdayým.
Sokaða çýkýþta mutlaka birisiyle dalaþmaktayým.
Ýnsanlýk birlik olmuþ, bana düþman kesilmiþ gibi,
Dünyada fazlalýkmýþým gibi belamý aramaktayým.
Gelecekten beklentin varsa bu bir yaþam sebebidir.
Yalnýz hatýralarla avunuyorsan tek þey söylenebilir.
Misafir olduðun bu alemde fazla kalabalýk etmemelisin,
Kimseye sorun çýkarmayýp bu iþi kendin de halledilebilirsin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.