Rüzgar

Ben rüzgarý avutuyorum bu aralar penceremde,
Her gece hiç üþenmeden vuruyor camlarýma;
Buyur ediyorum...
Bana gezdiði,gördüðü yerleri anlatýyor,
Bende onu dinliyorum!
Tutup kopardýðý dallardan bahsediyor gözleri yaþlý,aðlamaklý
Bazen kekeliyor,
Bir uðultu oluyor,öylece dinliyorum ses çýkarmadan...
Ayrýlýklardan söz ediyor çoðu zaman,
Ne çok þahit olduðundan dem vuruyor.
Giden mi kalan mý diye soruyorum;
Ýkisi de ayný diyor,hüzünleniyor.
Kapýyý bacayý yokluyor kimi zaman,
Caný sýkýlýyor çatýyý bacayý uçuruyor.
Hiç ses etmiyorum;
Biliyorum ne kadar esse,
Ne kadar kýrýp dökse de
Art niyeti yok rüzgarýn!
Ki benim tek dostum,tek sýrdaþým
Bilirim nereye giderse gitsin
Onda kalacaktýr sýrrým.
Þafak vakti uðurluyorum,
Ardýndan bakýyorum giden rüzgarýn...

Rüzgarlar avutuyorum uykularýmda bu sýralar,
Yorganýmý açýp koynuma giriyor bir garip ürperti;
Sarýlýyorum...
Sen yoksun diye kaç zamandýr aðlýyorum,
Kendimi rüzgara býrakýyorum...




Sosyal Medyada Paylaşın: