Yokluğunda can vermişim

Yollara düþmüþüm yine,yüreðimden habersiz!
Kapýyý sessizce kapatýp,
Pabuçlarýma sürmüþüm gölgeni.
Cebimde umudum,
Aklýmda sen varken çýkmýþým gecenin kör bir saati;
Göz gözü görmez bir þafakta!
Güneþ usul usul aydýnlatmýþ yolumu,
Bir ürperti sarmýþ saðýmý,solumu
Ve sana dair ne varsa ardýnda býraktýðýn;
Kokun,nefesin,sýcaklýðýn
Takip etmiþim,aramýþým...

Yollara sormuþum seni,yolculara
Han olmuþ yokluðun kimi zaman;
Hanlara düþmüþüm,
Küsmüþüm hancýlara!
Bir kadeh sen istemiþim,
Bir avuç özlemin gelmiþ önüme...
Hiç sigara içmemiþim ömrümde
Ama duman duman seni solumuþum
Ve ciðerlerime çektiðim neyse sana dair;
Bir ipucu sanmýþým,yanýlmýþým...

Yollara vurmuþum kendimi,
Çok kan kaybetmiþim;
Bulamamýþým,yokluðunda can vermiþim...




Sosyal Medyada Paylaşın: