neden baþým dönük pir’e, ruhumdaki bu eksiklik ne, kim de arýyorum pir’de bulamadýklarýmý?
II anla(t)malý pir’i
oturup, pirle dolaþmalý gidilebilse yollarý bir þeyler yapmalý… bir þeyler bir þeyler deðil “pir” þeyler yapmalý bilirim, bir yerlerde pir þeyler söylenmekte oysa güzel kadýnlara yazdým pir’den önce tüm þiirlerimi þimdi pir’e sesleniyorum ve yalnýz pir’e yazýyorum çirkinliðini örten tüm güzelliklerine
III utanmýyorum, onca güzelden bir pir’i sevdiðime bu yüzden çok kez aldattým, kandýrdým pir’i
hep utandým pir’den, pir’i sevdiðimden hala utanýyor muyum pir’den, pir’i sevdiðimden? oysa pir’i sevmemem deðil neden gizlemem pir’i sevmemden…
IV günler kapýma dayattý pir’i pir, genç omuzlarýmda kamburlaþtý
V pir’in gördüðü bu melankolik adam kim? cilalanmýþ mutluluðunu taþ duvarlarda parçalayan, kararsýzlýðýn karar kýldýðý noktada gölgesini arayan güneþle ansýzýn yüzleþ örtünmeye çalýþma, ince incir yapraðýyla unut utangaçlýðý, dokun ve bu aný yaþamakla yetinme ama deðiþtirmek gibi bir iddian da olmasýn
VI yaþadýðýný sözcüklerden ister yarýný daha þimdiden dün
yeni biçimler, yeni iddialar peþinde otuz yýllýk sokak fahiþesine yeni bir bekaret kazandýracak becerebilecek mi? belki de hayat “toprakta sürünen sevimli bir hayvan” haline getirecek, sevimli ama zavallý bir hayvan…
VII benden çok sokaktaki adama yakýn pir birlikte sürüklenmekteyiz boþluða
artýk pir’i ona baðlayan tek sevgi belki de tek hatýra yok oysa 24 saat aç kalmasýna düþmüþtü peþine aradýðý hindistan cevizlerinin reçel tadýný sanýrým asla bulamadý pirde batan bir gemiden sahili aradý gözleri asla göremedi görgüleri alkýþlar yalnýzlýðý tüm maharetiyle hissettirdi acý uðultular þekliyle her kýþ yapraklarý, her yaz çiçekleri döküldü bilemedi, tanýdýðý çok; dostu azdý
dindar, hem de hiçbir kiliseye baðlý olmayacak kadar koyu bir dindar
cennet-cehennem diye baktý kristof’un önüne amerikayý çýkaran kader onun önüne pir’i çýkardý pir’siz düþün(e)di istanbul’u
VIII kader komedilerini yüzyýllardan beri ona saklamýþ
toroslara týrmanmaya çalýþtý cinler çelme taktý, yýlanlar ýsýrdý nerelerden geçtiðini pir asla bilemedi ashab-ý kehf gibi uyuyordu batan bir güneþ gibi gönlünü gurubun aydýnlýðý içinde sessizce býrakarak hep ama hep ayný sahneyi izledi deðiþen pir þey yoktu hep ayný pir þey, hep ayný… deli ibrahimden farký ne pir þeyin o, inciyi balýklara atýyor, pir þey beyni ipler elinde ama aktör de, rejisör de olmak istemiyor hep ayný tanrýya secde ediyor düþünmemek için
IX ne brahmanýn parya ne de parya’nýn Brahman olmaya hakký var yýldýzlara merdiven uzatan çýkmalý aynaya tahammülü olmayan deðil pir olaný söyler dostum olmasý gerekeni deðil, suç sende tekme ile uyanan it sahibini ýsýrýr
X kumsallar ezelden beri pir’i dinler
okuyan kopar hayattan ve pir’den promete þeytansa, böyle þeytanlýða pir dünden ve tümden razý çöldeki kum tanecikleri gibi rüzgara darmadaðan oldu pir pir’in son bakýþlarý gözümden vurdu oysa saçlarýna dokunamamýþtým daha pir’in onun için yazýlan þiirden bile haberi yok
XI pir satýldý… satýlacak
ha para ile ha izdivaç ile izdivaç da bir alým satým deðil mi? pir gerçeði anlamasýn diye önüne oyuncaklar döküldü dans, eðlence, para ve þöhret… heykelin kalbi olmaz ki kime yazýyorum, kime söylüyorum bunlarý elimde pir’in adresi bile yok (doðru, intihar mektuplarýnýn ve vasiyetnamelerin adresi olmaz) pir asla çektiklerimi bilemedi –bilemez– o ýzdýrabý yalnýzca filmlerde görmüþtür ya da kitaplarda… oysa ben yaþýyorum pirsizlik ölüm gibi
–pir ettiklerim pir beðenmez olsa da–
Sosyal Medyada Paylaşın:
halikarya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.