kaygýlarýmý martýnýn beyazlýðýna serdim ,
kalbimin iplerini gözlerinin eline.
dipsiz kahverengi
çek, çýkar beni .
býçak kalp kemiðine dayandý.
tecrübe çizgilerinden
sen görmeden giryeler yuvarlandý.
onlar yasaklandý .
ya saklandý
ya utandý.
gözlerimde bir avuç masumluk.
gözlerimi sana verdim , almadan gittin
yaþlarýmý içime …
her þey sakinleþti,
kabuðundan taze çýkan yýlan bile.
Nuray KARAMAN
01.03.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.