savaþta çarýklarýný yiyen bir dedenin torunuyum ben.
harbe giden dokuz evlattan bir tanesi geriye dönen,
çarýðýný yiyen dedem…
--------------------------------------------------
Kurtuluþ Savaþý ve Yunanlýlar…
karanlýðýn ortasýndaki aydýnlýkta tetikten ayrýlan parmaklar,
diþler, kafalar, kollar…
yükselen masum kanatlýlar,
bedenden kurtulup çekilmiþler göðün yedinci yüzüne
dedem esir düþtüðünde gavurun eline.
ata ocaðýndan yüreðime akseden feryatlar,
beni yýllar öncesinden
kor bir anýyla daðlar.
iþte o anýlar…
esir kampýnda eli kanlýlar,
deli/kanlýlarý sýralamýþlar da
tek tek alýnlarýna kurþunla kuyu kazmýþlar.
son iki Memed’e gelince
birini aþçý, dedemi bahçývan yapmýþlar.
iki yýlýn bitiminde,
dedem ve arkadaþý sessizce
yol almýþlar özgürlüðe.
yürümüþler dað taþ demeden
yemiþler böcek, ot, çarýk ayýrt etmeden.
ay ýþýðý kollarýný sararken gecenin rengine
dedem yetiþememiþ son nefese.
dedemin arkadaþý …
boðazýnda çarýðý…
ruhlarýn evlerinde bir yer daha açýldý.
------------------------------------------
savaþta çarýklarýný yiyen bir dedenin torunuyum ben.
harbe giden dokuz evlattan bir tanesi geriye dönen,
çarýðýný yiyen dedem…
Nuray KARAMAN
08.07.2009