YOKSUN !

Yoksun artýk...olmayansýn...
Damla damla yüreðime düþüp de
Bir türlü dolmayansýn...
Varlýðýn yok...yarlýðýn yok...
Sesin kýsýk...nefesin yok...
Anlatamadýklarýna... yazýk !
Gülüþün... ‘unut gitsin!’ tonlarýnda
Söyle buna kalbim nasýl dayansýn?

Kelimelerin yokluðun þarampolüne düþmüþ
Cümlelerini de sarkýt uçurumlardan
Giderken yaktýðýn ateþe at
Onlar da yansýn...

Ekolu çýðlýklarýma inat
Suskunluðun ruhuma üþüþmüþ
Ahh...bir duysan...
Öylesine kocaman
Öylesine el-aman
Bir boþluktayým ki....heyhat!
Öyle acý bir feryat!...

Ah!
Uzanýp yüreðimi bir tutsan
Tutup da yüreðimi bir sarsan
Sarýp da yüreðimde bir dursan...
Ahh...oturup da yüreðimle bir aðlasan...
Gitmelerinin korkusu olmadan
Bitmelerinin çanlarý beynimde çýnlamadan
Boþluðunun yoðunluðu, düþlerimi doldurmadan...
Ahh...bir yanýmda olsan...

Lakin yoksun artýk ...
Doðmayansýn...

Ahh benim prematüre
Yarým kalmýþ dileðim.
Ahh...bayram sevinçlerini
Yokluðunun çukuruna gömmüþ yüreðim...
Ahh...sýzým sýzým sýzlayan
Gönül direðim....
Öylesine nefessiz...
Öyle hayat belirtisiz...
Öylesine bensiz
Býraktýn ki beni...
Yoksun artýk...olmayacaksýn...

Ruh eþimdin ya hani...
Ben bitince ...inan ki
Sen de... Kalmayacaksýn...!

11-12-08





Sosyal Medyada Paylaşın: