Oyy gönül... Bu muydu istediðin ? Al sana !... Aferin ! Sen kalk bir ömür, ilmek ilmek aþka örül Çile çile dolan þimdi, çözülebilirsen çözül... Þimdi istediðin kadar ‘Keþke sevmez olaydým’... de! Artýk çok geç, aþk ayakta gönül yerde Þimdi gücün yettiðince... Asýl, kesil, döv, dövül...
Oyy gönül... Yaðlý kurþunlara gelesin gönül! Kara topraklara giresin e mi! Zifirilere...gidip de dönmezlere Mahþere uzayasýn...kalasýn gönül! El açýp yalvardýn ha onca bir ömür! Alnýn mühürlendi secde varmaktan Ellerin nasýr tuttu, avuç açmaktan Al sana ödül...! Aþktan geriye kalan... Taç yapraklarýndan kan damlayan Ecel karasý bir gül...
Þimdi boþalt ruh özünü... Sökül ciðerim sökül! Ne gurur koydun serde... Ne can býraktýn tende Fosalt içini þimdi... Yerlere dökül...
Hatta......
En iyisi sen git de Dönülmezliklere gömül.
10-12-08
Sosyal Medyada Paylaşın:
gülkurusu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.