AZAT KUŞLARI

Ýnsandýr su gibi hayata akan
Vuslattýr caný can sýzýsý yakan
Ey budala adam sen misin özgür
Özgürlüktür bir sese sürülen gür

Her þeyin sebebi saðlam baþtadýr
Ser dediðin dik durulan yaþtadýr
Deme bana ben köleyim uðruna
Azat kuþlarýmý saldým yurduna

Vakit çehreme dokunmak vaktiyse
Gülü bülbüllere sunmak aktiyse
Ben sanem diye çökülen bir yerde
Bana ödüldür giz, açýlmaz perde

Hasret yâd edilmiþ çileyse yârdan
Zifir bir gül tüneyecek yaðan kardan
Kaç çapullu aþktý ki riyâdan boþluk
Gelip geçen bir hevesti þehlâ hoþluk

Ýkmalini yapmýþ bir aþka küserken
O yaðýz ellerinden ufka düþerken
Gelme, istemem aþkýma yeni bir eda
Ala gözüme çektiðin mildir o veda!


Nevzat KONÞER


Sosyal Medyada Paylaşın: