S O N V U R U Ş

içimdeki saati sana kurarým
senin gongunda þekillenir zamaným
bir þarkýnýn en pes / en tiz notalarýnda
vurup durur, azalýp çoðalmalarým

yüz/ümden uzaklýðýn
bir bir kapatýr kapýlarýný içimin
etime geçer tinimin týrnaklarý
yürek kýyýma, durmadan çarpar bir deli dalga
içim, varla yok arasý
yarý yýkýk bir duvar
sarkacýný yitiren zamanýn
gözlerinde iðreti yerleþirim
kimseyle barýnamaz yitikliðim

bir iç yanmasýnda, kurur dudaðýmdaki söz
âb-ý hayat sütünden kesilirim
yaðmakla yaðmamak arasý
ümitsizlik bataðýnda bekleyiþlerim
þafaðýn âheste ayaklarýnda
her sâniye, binlerce kilometre yol olur
sabýr tespihinde yürür gel gitlerim

geliþinle, deðiþir her þey yeniden
kabýna sýðmaz
patlamaya hazýr fünye sevincim
gözlerinden, güneþi içer gözbebeklerim
üstüm baþým, toz toprak sen kokar
feyz alýrým senin hayat sesinden
bahara döner mevsimim

bu ömrümün sýðýnaðý sensin sevgili
sen yaþamýmýn cayýlmaz parçasý
gelirse benden önce sana ölüm / bil ki
hayata son vuruþudur bu içimin


Hâdiye Kaptan

Sosyal Medyada Paylaşın: