Üsküdar’da fýrtýnalý bir havada.. Dalgalar sahili hýrsla döverken, Martýlarýn çýðlýklarýný içimde duya duya.. Tüm özlemlerimi yanýma alarak , Farkýna bile varamadan, oturuverdim.. Denize nazýr bu þirin çay bahçesine. . Þilepler rýhtýmda yan yatmýþtý, Ve yalnýzlýk içimi yeniden kanatmýþtý. Yaðan yaðmur rüzgardan savruluyordu, Ufuklara baktým uzun uzun, Buðulu camdan uzatarak bakýþlarýmý. Ayasofya ve Sultanahmet bulutluydu, Kýzkulesi karþýmda aðlýyordu.
Bir hüzün mesafesinde, Gördüm o an seni kapýda.. Hicranlý bakýþlarýn deðince gözlerime, Kayboldum senin o mahzun , güzel yüzünde. Hemen karþýmdaki masaya oturuverdin. Gözlerin aðýr bir sitem yüklüydü.
Neden sonra garsona dönerek, Týpký benim gibi ‘bir çay’ dedin, Ve benim gibi bakýverdin ötelere. Bir ara çevirip bakýþlarýný üzerime, Bir þeyler anlatmak ister gibi baktýn. Sonra ansýzýn aðlamaya baþladýn.. Ela gözlerinden yaþlar dökülüyordu. Kimdin, seni üzen kimdi, neydi adýn? Unutuverdim birden kendi acýlarýmý, Yanýna gelmek ve sormak istedim derdini, Keþke biraz hafifletebilseydim kaygýlarýný.
Sonra sen ani bir kararla, Masada býrakarak tüm gözyaþlarýný.. Daha adýný soramadan, derdini öðrenemeden , Gidiverdin usul usul benden uzaklara… Sadece bakakaldým ardýndan...
Yalnýzlýðýn ruhuma efil efil estiði, Bir hüzün mesafesinde, Görebildim sadece seni.. Ve sadece bir çay içme aralýðýnda, Sevebildim seni…
10-15 Þubat 09, Ýstanbul… Mürsel Emre DOÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
mürsel emre doğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.