yaþamýn yamacýnda... henüz açmamýþ bir çiðdem misali güneþin çocuðuydum ben...güneþe sevdalý . ýþýl ýþýl bir baharda...daha tomurcukken hoyratça kopardýlar çocukluðumu benden
mutlu bir öykü deðildi benimkisi... yarý yaþar yarý ölüydüm doðuþtan sabýkalý...yaþamaya hükümlüydüm . hangi geceye sýðýndýysam... körpecik tenimde sigarasýný söndürdü...infaza fiþli...faili meçhul bir kara caným yandý çok aðladým... ama solan gül açmýyor gözyaþýyla .. ne bir dost gölgesini seriyor... ne de bir can el veriyor "sahibini incitiyor her yara"
sonunda anladým ki "sevgi yeþermezmiþ daraðacýnda" trenler havada, uçaklar rayda kaçýþ yakalanmak... en büyük bilge sandýðým susmak...konuþmakmýþ bu dünyada hayatýn ederi bir nefeslik canmýþ... "yaþamak için verilse de her kavga" . .. ... /yarým kalan gülüþlerim... dört duvar arasý çýplak düþlerim... alev alev yanan sevinçlerim... kývrým kývrým acý sinmiþ saçlarým ölüme kanat çýrpar...artýk göz kýrpmaz yaþama . biliyorum ne fark eder...! ha bir can eksik ha bir ölüm fazla býrakýn beni...! mýþýl mýþýl sapýna kadar öleceðim...masmavi gökyüzü avucumda/ .. //...oysa... þaha kalkmýþ bir at gibi... dizginleri býrakýlsýn ister...özgürlüðü tatmýþ her uçurtma...//
1989 Sosyal Medyada Paylaşın:
tahsinözmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.