OYUNUN SONU

aþkýn düþüne dokunmuþtu ellerimiz

biz bir hikâyenin içinden bakan

adamla kadýndýk sadece

ateþti dudaklarýmýzýn öpemediði düþ

bir elmas keskisi


onlar oynadýlar rolleri

biz bir resmin içinde

yeþiline sardýk kendimizi

yapamazdýk hüküm peþindi

dar kafeslerde hapislik

kara gecelere sürgünde çürümekti


vuslatsýz, masum bir oyundu bu

el sürülmemiþ meyin sarhoþ günlerinde

"karlar tozarken"* doðmuþtuk

zaptedilemeyen güneþle aktýk

içimizdeki kasvet alacasýný yaktýk

biz bildik sadece

aramýzdaki zerre kirletilmemiþ sözü


bir karanlýðýn dibinde

günyüzüne çýkamadý sevi tohumu

indi perde

bir hiçliðin koynunda, alkýþ kýyamet duyuldu

ve çýkýp gittiler sessizce

adamla kadýn

artýk oyunun sonuydu


Hâdiye Kaptan


*K.Simonov



Sosyal Medyada Paylaşın: