...BENİ BENİMLE BIRAK
Bu mevsim de yaðmur yaðmadý yine
Ümitler kurudu, hayaller kurak
Aþk yoða karýþtý yarýnlar düne
Ak artýk, sen beni benimle býrak.
Güllerim sýzlýyor gönül bahçemde
Kökleri isyanda topraðým çorak
Tek siyah kalmamýþ zifir perçemde
Sök artýk, sen beni benimle býrak.
Sevmeyi bilmezken aþký öðrettin
Bu gönül kul köle, yüreðim çýrak
Sebebi neydi ki, kalp dýþý ettin?
Çýk artýk, sen beni benimle býrak.
Dört nala koþarken aþk kulvarýnda
Uðruna tav oldu bir doru kýsrak
Çöküp de kalmýþým yâr duvarýnda
Yýk artýk, sen beni benimle býrak.
Geçerken þöyle bir bakýþ at da git
Bu gönül sana han, mekâným uðrak
Cankarasý od çal, ruhumu erit
Yak artýk, sen beni benimle býrak.
Taç yapraklarýndan hüzün damlasýn
Her katre ruhumda bir altýn varak
Ben burda solarken kýmýldamasýn
Yok! artýk, sen beni benimle býrak.
Muþtu sal aleme ‘’son’’ dalgalansýn
Aþk savaþý bitti, bu yol son durak
Ettiðin eziyet bir sorgulansýn.......
...bak artýk, sen beni benimle býrak.
Hiç aðlamamýþsýn çekip giderken
Yanaklarýn kuru, bakýþýn berrak
Figaným fýrtýna, gözler yaðmurken
Çak artýk sen beni benimle býrak.
15-2-09
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.