KARANLIĞA IŞIK ÇAK

Yaptýðýn hatalardan piþmanlýk duyma sakýn
Onlar seni sen yapan ruhun mihenk taþlarý
Dön de bir ardýndaki kalýntýlara bakýn
Bu akan senin deðil, ruhun yürek yaþlarý.

Ne sevdalar tükettin, aþk sandýklarýn için
Nice dostlar yitirdin yanmadý mý hiç için?
Bir daha ayný akmaz, Göksu’n, Asi’n, Meriç’in
O süzülüp gidenler ruhun son akýþlarý

Sen yýktýn birer birer arkandaki daðlarý
Çözdün yüreðindeki zor ördüðün aðlarý
Heba ettin hoyratça o güzelim çaðlarý
Þimdi baþýna deðen piþmanlýðýn taþlarý.

Olmadýk gönüllere girdin girdin çýktýn da
Ruhuna gölge tutan selvileri yýktýn da
Gerçek seven dostlarý dünlere býraktýn da
Orda unutulanlar ruhun arkadaþlarý.

Yanma artýk boþuna geçti gitti o günler
Bir daha geri gelmez atladýðýn öðünler
Faciaya dönmesin oynadýðýn düðünler
Meydanýnda bu kopan ruhun son savaþlarý

Geçmiþ, geþmiþtir artýk ufkundaki yola bak
Kaçýrma fýrsatlarý karanlýða ýþýk çak
Bulduðun her boncuðu kalbinin ucuna tak
Dinmesin yüreðinin aþka çaðlayýþlarý.

‘Artýk çok geç!’ diyerek kalbine kilit vurma
Yaþamadýðýn neyse koyver yaþa hiç durma
‘Sonu nereye gider?’ diyerek sakýn sorma
Dalýna yuva yapsýn dönmüþ gurbet kuþlarý.

7-12-08

Sosyal Medyada Paylaşın: