VEDA MEKTUBU

Veda Mektubu

Yazacaklarým belki’de son satýrlarým olacak.
Ben çoktan terk etmiþ olacaðým,bu dünyayý....
ne telefonlarýn çalacak bir akþam vakti,
ne’de yüreðim yanýnda olacak...
Belki bir gün beklediðin umutlarýn olacak,
kavuþamayacaksýn bana.
Dudaklarýndan öpmeye beklediðin ben olmayacaðým...
Tek adresim kara toprak olacak.
Öylesine yalnýzýmki,
artýk yüreðim yanmayacak..
iþte; çýkýp gidiyorum hayatýndan,
seni rahatsýz eden ben olmayacaðým...
Ýlk defa sesimi duymayacaksýn,
ilk defa beni görmeyeceksin...
Belki’de ilk defa acý çekeceksin bensiz....
telefonla beni arayacaksýn,
ve karþýnda tanýmadýðýn bir ses duyacaksýn.
beni soracaksýn sonra...
sana diyecek sevdasýyla gömdük topraða...
ilk defa kendinle kavga edeceksin,
ben nerede hata yaptým diye..
bütün duvarlar üstüne gelecek.
ilk defa unutulduðunu hissedeceksin...
sonra senin için yazdýðým þiirler okunacak...
arka arkaya radyo’da...
sen bu þiirleri dinlerken
ben çok uzaklarda olacaðým..
dönüþü olmayan uzaklarda...
gözlerin dolacak aðlayacaksýn,
piþman olacaksýn belkide....
ben onu neden unuttum diye..
ama ben seni asla unutmayacaðým.
benden sonra yalnýz yaþayacaksýn hayatýný...
acýlar hayat arkadaþýn olacak hep.
gezdiðimiz yerlerde bulacaksýn kendini...
beni düþleyeceksin yanýnda,
ama ben yanýnda olmayacaðým...
Yürüdüðümüz yollarda izim olacak,
o yollarda yürürken beni yanýnda sanacaksýn...
beni düþlerken sen bu dünya’da,
ben seni göklerden seyredeceðim.
ellerimi uzatacaðým sana...
tutmaya çalýþacaðým,tutamayacaðým...
seni aðlarken bulacaðým,kuytu bir sokakta.
Gözyaþlarýný silmek için uzattýðým ellerim,
silemeyecek gözyaþlarýný...
uzaktan seyredeceðim seni....
beyazlar içerisinde bekleyeceðim seni...göklerde
birgün olurda gelirsin diye......

Hakan Karayanýz



Sosyal Medyada Paylaşın: