SON BİR UMUT
Son Bir Umut
Bir yýldýzýn gökyüzünü aydýnlattýðýnda,
Dünyamda yeni bir güneþin doðduðunu hissettim.
Meðer bu yaþanan doðanýn bir kanunuymuþ...
Týpký benim seni sevmem gibi,
Yada mecnun’nun leyla’sýný sevmesi gibi.
Yaþanan onca sevmelere raðmen,
Bazen içimizi yakan bu aþk acýlarý
Kimi yaþantýlarý,
Kimi ise ölümün kokusunu anlatýr...
Hayat yalnýzlýk deðildir aslýnda
Olmasýnýda istemediðimizyaþamda,
Her ne kadar yaþansada o çýlgýn aþklar,
Ve sonunda terk edilmek olsada
Ölüm dahi olsa;
Geride býrakacaðýmýz izlerle birlikte
Filmlere senaryo,
Þarkýlara beste olur...
Bazen resimlere bakýpta gözyaþý,
Döktüðümüz hatýralar canlandýðýnda benliðimizde
Ve kara toprakla birleþsede cansýz beden,
Ýsmi yazýlan mezar taþýnda son bulur,
Film gibi aþklar....
18-07-2008
Hakan Karayanýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
hakan karayanız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.