Bir gün buda geçer diyorum kendime, birgün gelir buda unutulur. belki’de hiç hatýrlamayacaðým, sileceðim geçmiþimi..kimbilir.. belki,belki kendimi bile unuturum... umudum yüksek yarýn için. unuturum diyorum,unuturum... yarýn olursa bu günü. nede olsa yarýn; bu günün adý dün olacak...
unutma bugünlerde geçecek... dünler bugün olmayacak, dünde sen olmayacaksýn kimbilir.. ama yarýnlar benim, yada bizim için doðacak... belki’de senin için olacak... kim bilebilirki, bir gün kendimi unuturum... belki apansýz doðarsýn geceme, gecem seninle aydýnlanýr.... unutma... asla unutma.. dünler bugün olmaz, dünde sen olmazsýn... umudum yüksek yarýn için yarýnlarda sen olan, yarýnlarda ben olan, gelecekte biz olan unutma dünün adý, bugünün yarýný var....
27.10.2005 00_15
Sosyal Medyada Paylaşın:
hakan karayanız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.