Gece gösterdi yine ürkek yüzünü, sensiz geçen saatlerime bir gün daha eklendi. yýldýzlar; gizlendikleri bulutlarýn arkasýndan göstermiyordu, kendini... þimdi sensizliðinle yorgun düþmüþ bendenle, elimde her daim düþmeyen, kýrýk bir çerçeve ve sendiye sarýldýðýmiçki þiþeleri ile dýþarýda soðuk bir kýþ esintisiyle buz tutmuþ bir bedenle dolaþýyorum, bu kentin sokaklarýný...
25.11.2009
Hakan karayanýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
hakan karayanız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.