gözlerini
söyleyemediklerinden kaçýran
dili
heyecandan düðümlenen
bir çocuk oturuyor karþýmda
ve
ilk çocuk deðil tanýdýðým
utandýðýnda
kýzaran
ve
ilk çocuk deðil
konuþamayan
oysa
biz
söyleyemediklerimizin deðerini
bir kere bilsek
bir diðerinde bilemedik
ve
hep istemediklerimizi söyledik
susmak zorunda kalanlarýn inadýna
ve
sadece
masumiyetimizden
hiç yanmadý yüzümüz
bizim dilimiz
bir kere baðlanmadý
seviþirken
hiç kaçýrmadýk gözlerimizi
ve
hiç soyunmak zorunda kalmadýk
herkesin içinde
heyecanýmýzý
çoðunluðun dýþýnda
yalnýz kaldýðýmýzda
hissettik
doya doya
ve
sadece iki kiþi yaþadýk
þimdi
susmayý sevdiðim
zamanlar tanýyorum
biz seninle
söyleyebildiklerimizin kýymetini sevemedik