ARDIN SIRA

“aþkýnla öleyim ya da aþkýn öldürsün beni”

Gözlerin…
Yüreðime saplanan iki gül dikeni
Sevdan bir sarkaç ucunda
Hal’den hal’e düþürür beni

Eðildiðin sulardan
Aksini toplayýþýn var ya
Bir de sularýn donuþu avuçlarýnda
Göl’den göl’e düþürür beni

Öfke ve suçluluk arasý
Yüzüne vurmuþken
Yüreðinin karasý
Gündüzlere saklanýþýn var ya
Al’dan al’a düþürür beni

Yüküm Mecnun aþký
Yüreðim Leyla aðýrlýðýnda
Düþerken tutunduðum gül dalý
Zamansýz kýrýlýþýn var ya
Dal’dan dal’a düþürür beni

Bir Leyla’ya bir Mecnun
Bir gönül’e bir Leyla
Seninse omuzlarýnda her gün
Bir Mecnun tabutu var ya
Çöl’den çöl’e düþürür beni

Kýyamet o geceydi Gül
O gece fasýla verdin aþka
Biz parçalandýk gökyüzü parçalanýnca
Bir de Hilal’in boþluða tutunuþu var ya
Ýl’den il’e düþürür beni

Kaþlarýný kaldýrdýkça
Üstüme yýkýlýþý sokaklarýn
Bir de sevgisizliðe
Açýlmasý var ya dudaklarýn
Dil’den dil’e düþürür beni

Pembe evinde neþe
Karanlýk hücrede hüzün
Muþtu beklerken akþamdan sabaha
Yeryüzündeki her faili meçhulün
Cezasýný bana ödetiþin var ya
Zül’den zül’e düþürür beni

Bir evlik hayal
Yanýna sokulacak rüya
Kýyýlarýna sürükleyecek rüzgar
Ya da bir çocuðun eski resimlerden
Gülücükler toplayýþý var ya
Fal’dan fal’a düþürür beni

Sende sevda geçmez akçe
Ashabý Kehf’ten kalma
Bir de þehrin en iþlek pazarlarýnda
Haraç mezat satýþýn var ya
Pul’dan pul’a düþürür beni


Ve sonra gidiþin…
Ardýnda bir ömrü sürükleyerek
Sevdanýn en karasý saçlarýnda
Bir de koþup gittiðin yollarý katlayarak
Ardýn sýra toplayýþýn var ya
Yol’dan yol’a düþürür beni

Abdulkadir KORKMAZ