Rüzgar yaslý türkülerle uðurluyor geceyi,
Bir acý haberdir dolanýr ulu orta.
Eti ve kemiði ölü,ruhu seferi,
Bir adam asýlýr alacakaranlýklara.
Birileri güler/Son arzusunu
sormaya karanlýklar bile gelmemiþ der/
Ölünün sesi artýk þehri ikiye böler/
Vasiyet buyrulur/Ýblis güzelliði müebbede
döner/Çalýnan uykularýn yerine sadece bir
yasemen konulur
Horoz ötmedi,Ezan okunmadý ki sabah olsun;
Gönüller kurþun gibi çabuk soður toprakta.
Ýmam,biraz çabuk,etrafa duyulsun
Bir adam asýlýr alacakaranlýklara.
Türküler kaybolur bir cinayetin orta
yerinde/Bir Çingene yeniden kanýna girmektedir
ölünün/Ve rüyalarý alýp götürürken bir serçe/
Ateþ dansýna çaðrýlýr üç beþ tam tam/Ne
sebep soran olur/Ne de gerekçe.
Elestten aþina biri hükmü bozar.
Topraktan topraða el uzanýr tek yorum.
Bu korkunç rüyayý eski yerine koyar.
Öldürdükçe dirildim,kimsin korkuyorum?
Abdulkadir KORKMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.