MAYIS SANMIŞTIM
akþam tenhalýðýnda geçiyordum yolu
biliyordum
sarmazdý artýk baharýn kolu
tin üþür, ten üþür
iþte gelmiþti yolun sonu
hicranlý gönlümde
âvâre bir aldanýþ boþluðu
oysa, mayýs sanmýþtým ben onu
bilmezdim, eylülmüþ gelen aslýnda!
ben ölüyordum ýssýzlýðýn ortasýnda
ýssýzlýðýn ortasýnda / bir deniz feneri
akkora kesmiþ ateþten gözleri
aydýnlýktý, sýcaktý
o koyu rengin içinden ateþ fýþkýrýyordu
ve çýðlýk çýðlýða sevinç geldi sonra
sonra hayat / sonra yaþamak
unuttuðum sevinçlerim, heyecanlarým sonra...
gitmesin istiyordum, sönmesin o ýþýk
zaman durup öylece kalsýn
gün aðdý, gelip çaktý gerçek
eylüldü aslýnda
mayýs sanmýþtým onu
döndü güz fýrtýnalarýyla
zaman karanlýk, yine karanlýk
gidip gidip gelir usuma
þimdi o eski hâtýra
geceye sýðýnýrým, saklarým onu
rüyamda/ kalsýn bari avuçlarýmda…
Hâdiye Kaptan
(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.