bu kentin kirli sularýna býraktým solgun baharlarý
papatya leþlerini
pahalý lokantalarýn mum ýþýklarýný
mayýs yaralarýndan damýtýp kýrmýzýyý adýný aþka yazdým
bundandýr temmuz küllerinin katmer katmer gül açmasý
bu kentin kalabalýðýna býraktým yaþam telaþýný
trafik ýþýklarýný
maðaza vitrinlerini
üþümelerime kesildi bulutlar
ölümü durduramadým elbet ama sevgi açtým
kalemim hüzne saðýr
alným dudaklarýný özlediðinde
þiir kaðýtlarýna yalnýzlýðý sarýp tutuþturdum
gecende yýldýz dediðin benim kývýlcýmlarým
bu kentin sularý halâ kirli
aþk; mevsimsiz arýnýr
sen çoksun da…
Ýstanbul avuçlarýma toplanýr