Sayfadaki Yüz

Bir sen kalmýþtýn
Dizelerime akmayan,
Duvarlarýmda yankýlanmayan
Ya da hep oradaydýn
Gizlice dolaþtýn düþüncelerimde
Döküldün gözyaþlarýmdan
Sýðamadýn,taþtýn sayfalara...
Yüzünü neden saklýyorsun?
Neden yanlýþlýðýma,yanmýþlýðýma
Bir yalnýzlýkta sen ekliyorsun?
Bilirsin ki gücüm yok
Olmadý deyip yeni bir þiir yazmaya,
Sende acýtýyorsun yüreðimi
Hatýrlatýyorsun geçmiþi,
Birde hýrkan varmýþ üzerinde
Nerden çýktý þimdi
Döküyorken içimi!
Ama bu koku tanýdýk...
Mayýs’ýn ilkbahar kokusu kalmýþ hýrkanda...
Aðlattýn þimdi beni
Týpký öncekiler gibi,
Ve de terkettin
Her biten þiir gibi...
Devam etmeli þiir,þarkýlar susmamalý
Akrep yelkovanla yarýþsada
Uykuya kapýyý açmamalý,
Teþekkür mü etmeliyim sana
Dinleyici olduðum bir hayatta
Rolümü deðiþtirdiðin için,
Ya da düþman mý olmalýyým
Zahiri olduðun,zifiri gecelere mahkum olduðun için...
Yolun ortasýna durmuþum,
Gitsem kaybolacaðým
Dönsem kahrolacaðým.
Bir þey söyle,
Bari sen anla!
Anlatamadýklarýmý;anlamýný,kavrayamadýklarýmý...
Bir þey söyle ki delirmeyim
Susma...Bana bunu yapma,
Beni kendimle býrakma.
Dostlarým vardý,düþlerim,
Bir de sevgilim.
Ama hatýrlamýyorum,
Bilmiyorum neden kanýyor içim...
Korkuyorum!Sonunda bitecek bu þiir,
Ve sen gideceksin,
Kim olduðunu bilemeden,
Sesini duyamadan...
Güle güle yüreðim,
Güle güle...
Ekim 2004/Çankýrý
Sosyal Medyada Paylaşın: