Sevdanýn kavgasýndayýz gönül pusuda beklerken… ben aþk derim yanarken ruhum… bir türkü gelir aklýma gözlerime Deniz çöker… mavi olur avucum uzanýr sana doðru… ben aþk derim toprak kokusuna ,bölüþülen ekmeðe
acýyorsa yüreðim vicdanýmla savaþýyorsam geceleri mayýsta uçuyorsam semaya haziranda yedi kat arza iniyorsam….. eylülde kaným varlýðýný hissettiriyorsa ben insaným hala…
þimdi beyaz sayfalar biriktirdim martý kanatlarýndan atmak için kan kokan topraðýma… elim deðer mavi bulaþýr beyaza…. sözüm öz sesim gür olsun… özgür olsun adým… özgürlük koksun topraðým…
buðulu sabahlara uyandýk aydýnlýk yüzümüz karardý kapýsý demir odalarda… bir efkar türküsü ki raký masasýndan kalma…