Zifiri karanlýktaki mum gibidir hayat Ne zaman söneceði belli olmayan Uzaklardan bir rüzgar eser Iþýk birden sönüp biter Bizler ayný trenin yolcularýyýz Umuda,geleceðe,özgürlüðe giden vagondayýz Ardýmýzda ise yaþlý gözler,kýrýk kalpler Yaþamak,zindanda unutulmuþ çiçeði yeþertmektir Ya da öleceðini bile bile kurþunlara göðüs germektir Bir çocuk var silahlarýn,mavzerlerin arasýnda Elinde ise bir fotoðraf Fotoðrafa bakýp aðlýyor Nice hayaller vardý Sýcak çorba baþýnda kurulmuþ Nice hayatlar vardý Kaderi tanýmadýðý kiþiler tarafýndan çizilmiþ Þimdi direnmek zamaný Bu uðurda can verenler için Bu uðurda sevdiklerini geride býrakanlar için Þimdi inanmak zamaný Kendin için... 25 Eylül 2001
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nigâr Baran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.