düþlerim harman savruðundan, elimde kalan tek darý
yüzümde kývrýlýp kalan yüzünü vurdum kendi daraðacýma sen yaðmadan geçip giden verimsiz bulut parçasý yeþertemedin beni tek damlan düþmedi, göðsümdeki yarana
zakkumdan damlayan, acý çiydi merhemin bir sus /uzluk düþürdün dudaðýma
yalnýzlýðým doyumsuz gardiyaným benim dik yamacýna sürerken yeniden beni ateþlerden yine yalýnayak geçeceðimi biliyordum
bütün bunlardan, sana ne gaile öksede, bir kanadý kýrýk kanayan benim gazellerin telinde kül olup daðýlacak olan