výý
Önce sesi yýkadý yaðmur
akmadan dehlizlere…
gözlerini kapadý kusursuz kirpikleriyle
yýkadý hüznün grisini
unutma sancýlarý çeker toprak
gökkuþaðýna bulanýr
gün gelir umudu besler renkler.
vý
Koþar toprak kokusu genzine
yaslanýr baharýn yeþil solosu
çiçekçi kýzlar sevda satar âþýklara
gülün kýrmýzý alevine düþer bakýþlar
fallar bakar çingeneler hayallerden
avuçlarý þenlensin diye nasipten.
v
Nisan bahar ekmeye baþlar
kekeme kýþ hoþça kal derken
çocukluktan kalma bir kýpýrtýyla
yeþile bürünür aþký seker
geçmiþteki oyunlardan.
ýv
Elleri meneviþ nehirler coþkulanýr
içinde akar sevinci ýlgýmlaþarak
ilk aþkýn elzeminde yanar
tutuþur bahara gebeleþir.
ýýý
Ýnce bir tül sarar unutkan sevgiler
kýsýr düþlerde dinlenir anýlar
izlerine bakma gözlerinde yaþ/(lanýrlar).
ýý
Hadi bahar tutsun yanaklarýndan
Kirazý kýskansýn kýrmýzýnýn utanma…
ý
Nisan yaðsýn bereketlensin aþk, göllerde beyaz nilüferler açmakta al tak yakana…