Alın Yazım, Yüreğime Nakışlanmış Kaderim
Yaksaydý Mecnun’u Kerem gibi
Ne diller dökerseniz dökün tutamazdýnýz
En çýlgýn bülbüle döner bin dikene takardý göðsünü
Leyla’yý susturamazdýnýz
Ya da alev alev Kerem yanmazdý
“Ah!” dedikçe, saçýný süpürge etmeseydi
Bu iki karasevdalýyý hiç kimse anmazdý
Aslý Han yaþar mýydý o hikâyenin taç beytinde
Melek soðuk gurbetin kahrýna dayansaydý
Þehzade hep dipsiz kuyularda yaþardý
Kim bilir gördüðü kaç güzelin sensin diye
Peþinden koþardý
Ýkimiz ömrümüzün dört mevsimini de yaþadýk
Saçlarýmýza aklar düþse bile bir tanem
Aþkýmýzýn ilkbaharýna takýlýp kalmak için
Bir daha, yeniden baþladýk
Bizim yüreðimiz delik, söyleyen öyle dedi
Çýlgýn bülbül gibi kalbimizi kaç kere kanattýk
Efsanemizi dinlerken el eleydik, göz gözeydik
Hem Melek’i, hem Þehzade’yi aðlattýk
Mecnun gibi çöle düþsem de, Kerem gibi yansam da
Vefasýz okyanuslarý birer birer kuruturum
Alýnyazým, yüreðime nakýþlanmýþ kaderim
Ne Leyla’yý, ne Aslý Han’ý, ne de seni unuturum
14 Nisan 2007
Oyhan Hasan BILDIRKÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oyhan Hasan BILDIRKİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.