Seslensem daða taþa patikaya göle yola Çevirebilsem pilici tek tarafý kýzarýrken köz’de Þalterler her indiðinde korkarsan karanlýktan Tuzla!yaþanmýþ acýlarý karamsarlýk buzlarý erisin diye
Biri nefreti anýmsatýr biri sevinci Her biri ýskalar hayatý okunu savururken Yapmacýklýk içinde kaybettirir varlýðýný da yokluðunuda Bir göçmen kuþlar anlar Onlar da yaz vakti þehri terkettiklerinden
Þehre bir karanfil perdesi serilir ölmüþtür birileri Yýrtýlýr ansýzýn haykýrýþlarla þehrin en mahrem yerleri Sorgulayamazsýn!yoktur!abesçe muktebesletilmiþtir baheneleri Biter gider o ansýzýn sanki hiç alýþamamýþ gibi
Bir damla çay geçsin boðazýmdan ýsýnacakmýþýmcasýna Sevebilmeliyim yine birilerini sana kordonlanmamýþýmcasýna Kalbim yer tüm zýlgýtlarý aklýmdan..sanki hiç son bulmayacakmýþcasýna Neden gitmiyor iþler yolunda nedir ne içindir ve neyedir bu direniþ Yürek harap Yürek talan Çöker binbir fasýlasýz serzeniþ
Gözde Okyay
Sosyal Medyada Paylaşın:
kırmız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.