Gün batým saatleri... Örtülmüþ sakýz örtü ,tozlu masalara Tabureler dizilmiþ Arnavutköy’ ün arnavut kaldýrýmlarýna Sokak kedileri zýplar tabaðýndaki peynirine kavununa Bir duble var önünde o sana bakar sen ona
Düþünce almýþtýr aklýný kesmez hesabý erken Hayat sürüverir sen tam vakti doldu derken Kuþlara bakarsýn güneþe ve bir de denize Hayat dediðin nedir,pek muzip bir hadise Dur dedikçe giden, gittikçe de kendini es’leten Hayat laftan anlamayan 15inde bir kokot Cibresi yüzüne yamalanmýþ cila tutmayan bir deri parçasý Tüketilen son hayatî barutla olur hayat bir tür boykot Vah halimize , halimiz parelenmiþ yüreklerin yarasý
Koy üstad koy bi duble daha Kaç kadeh de dokunulur benim aciz hicranýma Yakamýzda bir yýlan - âmâ’ymýþýz yýllardýr Hayat dediðin dördüncü yapraðý epeydir telef sapsýz bir yonca.
Gözde Okyay Sosyal Medyada Paylaşın:
kırmız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.