Damla damla akar sözcükler sessizliði yararcasýna Her adým koca bir cümlenin kelimesi olma uðruna Güze yaslanmýþ aðaçta kalan son yapraðý da Esip kavurma býrak aðacýnda taze kalsýn
Telvesi elinden kaçmýþ,aþkýmýzýn dibine Sonunda simsiyah koskoca bir hare Bekler avuçlarý okþana okþana Yýkýk birinin içi Pare Pare...
Sabit bakmakla yetinir okyanusun gündeliðine Ne dalgasý kýpýrdattý oysa onu yerinden Mavinin her tonuyla derin hazlar senfonisinde seviþirken Neydi o çýrçýplak yosunu apansýz ayaküstü giydiren...
Sevinçler ve kederler salkýmýný ufacýk bir çöp tutmakta Koca umutlar sessiz gözlerle çöpe bakmakta Biri, inkar savaþýnda galip kendini üzüm sanmakta Acýnacak haline heyhat gülüyor...
Harflerle boðuþuyor mektubum,inadýna silinerek Kýrgýnlýðýný hafif seyredip,hafif gizleyerek Çýnlata çýnlata eski yaðmurlarýn kulaklarýný Kararýyor gözleri ta ki bulutlanana dek...
Gözde Okyay
Sosyal Medyada Paylaşın:
kırmız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.