GİDEMİYORUM BU AŞKTAN

dilinden dökülenleri
tam orta yerine konduruyosun
kalbimin

sen konuþtukça
bir kuþ gibi çýrpýnýyor kafesinde
kalbim
kendini yýrtarcasýna

sonra
susuyosun býçak keskinliðinde
boþluk duygusunu soluklayarak
o da susuyor

çekilip yorgun anýlar zamanýna
çiziyor gözlerinde
kara kalem resimlerini
bu son, bu son diyor içi

lâkin nâfile
her seferinde, iflâh olmaz
aþkýna köle kurbanlýðýn
yeniden aralandýðýnda dudaklarýn
dev fenerler deðiyor gözlerime
kamaþtýran bakýþlarýn
mutlandýrýp
giriyor yeniden gönül gözüme

ölü kulaklarým iþitmiyor
yabancý kendi söylediklerine

gözlerim
kendi gördüklerine göre ayarlýyor
her þeyi

bir ayýn sýcak mumu altýnda
boðazýmý sýkan yumru gevþiyor
mutlu bir yenilginin
sarhoþ boþluðunda
yüzüm farklý iki insan

yýldýzlar düþüyor
tane tane gökyüzünden
hepsi birer ateþ oluyor bedenime

gözlerindeki akisli sularda
sýcak bir yaz gülümsüyor bana

umudun çürük ipini çeksemde
sevincimin çýldýrýþýný duyuyorum
kalbimde

yeniden gitsen de
aramýza görünmez camlar çekilse bile
sevgi yeniden dilsizleþse
gidemiyorum bu aþktan

zaman zaman görünen
aþkýn saklý kokularýnda
anlýyorum, özlemin yetecek bana
razýyým
gözlerindeki âþinâlýðýma


Hâdiye Kaptan

c)-Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

Sosyal Medyada Paylaşın: