Eskiliðini yineleyen þehir
vedasýndan öpüyor gece yaným
iki nehrin buluþtuðu yer çýðlýk
atýyor içindeki tuzlu sanrýlarý
gözleri
ela çarpýþmasý güneþle
göbeðimden kesilen can
sarýldýðým yaným utku
sözleri
kýyýya vuran meltem
avunan özlemle
sýtmalanýr azlýðý
tasalý çiçeklerde hüzün açýþý
diline ay yansýr
beyazý dillenir geceye
delikanýna gülümser yüzü
serpeli bahar nefesi
hayatýn baðý
düþünen çokluðumda
aðýrlaþýr sol yaným
tütüne yüklenir nefes
duman alýr duman satarým
gökyüzü yanar
deniz çalkanýr durmadan
yýldýz eker geliþler
uykulara sarýlýr senler
kadehe karýþýr inciler
susarým
yollar sukut kalýr
molalara saklanýr heyecan
durup saatle göz göze
seni çalar zamanla
daðýlan saçlarýma
kendimi saklarým
vedasýndan öpse de þehir
gece yanýmla
medcezire bakan her gün aðarýþým
Utkusundan öper anaçlýðým.