Bir sokak çocuðunun
Yüreðinde ýsýtýyorum ellerimi...
Ve
Gözlerinden bakýyorum
Yalnýzlýk iklimine...
Ucuza düþen insan figüründe
Soluk alýþ veriþiyle atýyor nabzým...
Haykýrýþlarýnda debeleniyorum...
Aðýtýna takýlýyor yüreðim...
Çocuk yüreði,
Zulasýnda saklanmýþ...
Gülüþleri akýtmýþ dudaklarýndan...
Son vermiþ umutlara elleri...
Kirli mavi bir ceket,
Ýçinde yýrtýk gömlek,
Naylon iple asýlý pantolon,
Tabansýz ayakkabý,
Sarýlmýþ bedenine...
Abandý tinerine...
Kokluyor esaretini,
Aðlaþýyor usulca...
Kalabalýk içinde,
Yürek sokaklarýnýn,
Caddesi görünmüyor...
Ve
Sürmüyor merhamet,
Elini yüreðine...
Sesi boðulmuþ özlemlerinin,
Sýlasýz düþlerinde...
Sözleri çalkalandý gecede...
Anne nerdesin diye...
II
/Korkma! uzat elini, sesine tanýk ol özlemlerinin./
Hayta zamanlarýn gölgesinde
Ayak sesleri ürpertiyor yüreðini
Yargýsýz infazlarýn...
Kangren ýsýrýklar geçmiþti bedenine
Parmak boðumlarýna sýkýþmýþ korkularý
Oyuncaksýz gününde
Basmýþtý onbirine...
Gözyaþý karýþmýþ kahkahaya
Dörtnala kalabalýk içinde
Büyüyordu sancýsý...
Katlanan yarasýný vuruyordu yüzüne...
Açlýðý bastýrmýþtý...
Çocuk yüreði tav olmuþtu bir parçacýk simide...
Gecenin serseri beklentisinde
Sarýlmaktý banklara
Ya da
Göðsünden emdiði anasý diye
Dayanmaktý duvara...
Mühürlemiþ sevgiyi
Gömmüþtü mezarlara...
Þehrin Reina arsýzlýðýna
Vuruyordu isyaný, her köþe baþýnda...
Ýtmeler acýmasýz küfürler öðretmiþti.
Diz çökmüþ gözlerine,
Katledilen özlemler...
Kurtlar sofrasý sokaklarda,
Titreyen dizlerine hükmeden adýmlarla,
Islýk çalýyordu...
Zihninde uyuþuk düþünceler,
Elleri ceplerinde...
VE
Birileri onun adýna
Yardýmlar topluyordu.
Reklâm afiþlerinde adý duyuruluyor...
Sokak çocuklarýna el uzatýn diyordu...
Gözyaþý karýþtý kahkahasýna...
Yakýlasý insan manzarasýnda...
Yol aldý küllenen yazgýsýna...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.