Pürmelâl bakýþýyla selamladý sabahý,
Pürüzsüz hüznü,
Pusulasýný yitirmiþ kalbine saplandý.
En sosyal yanýydý hicran
Gece gündüz anbean
Alýþýk...
Ön yargýsýyla doðrularý
Örtbas edecekti,
Vardiyasý gelen her hakikat
Çaydanlýkta buharlaþan suya
Eþlik edecek, demlenecekti...
Saatlerce tadý buruk ve bayatlamýþ olacaktý...
Hacmi belliydi düþün,
Hezimete uðrasa da yürek,
Haciz memuru heybetiyle hicran,
Mihnet saydýðý yalnýzlýða sürüklemiþti
Yýllar yüzünde kederle buluþmuþtu...
Mikayla kaplanmýþtý yüreði...
Alýþmýþtý...
Meyus çehresi,
Dön dolaþ aynada aksi.
Mikrop kapmýþ gibiydi gözleri
Solgun sarýya çalan beyazý aðlamaklý...
Gözlerine baktýðý anlarda
Örgütlemekti ruhunu ecel seansýna...
Seciyesiz vakitlere tutsaktý...
Savmak istercesine çýrpýnýþ anlarýnda,
Güvercin kanadýna tutunmak,
Mavide nefes almaktý yarla...
Gözlerindeki mana ilinti kurmuþtu zamanla,
Bakiye düþlerinin acentasýydý...
Kýrýk, buruk anýlar...
Ve bir ara naðme olmuþtu sevgili yar,
Mezarý baþýnda, her daim aþiyan
Kalender yüreðinin serzeniþi,
Sesine yansýmýþtý.
Titrekliðinin aczi yetiyle,
Yusuf Bey sesleniþteydi...
Ara naðmesiydi þimdi itafen söylediði eþine...
"neyleyim sarayý
Neyleyim haný
Ýçinde salýnan yar olmayýnca...."
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.