ÖLÜ ÇOCUK TİYATROSU

Biri Bosna, biri Babil diðeri Filistinli,
Yatýyor orta yerde, kefen yok tabutta yok.
Üçü de kýz çocuðu, saçlarý kurdeleli,
Daha küçük olanda, omuz kopmuþ kafa yok.

Tabelasýndan belli, sanki okul burasý
Bomba düþmüþ çatýya, herkes sýrada kalmýþ.
Hani çocuk sesleri, hani oyun da ebe,
Teneffüse zil çalmamýþ, sanki hayale dalmýþ.

Çocuklarý öldüren, senin üvey kardeþin
Çünkü efendiniz bir, sistemin ayný adý.
Okul, cami, çarþý, köprü bombalayanlar,
Ölüyü hesaplamaz, diriyledir inadý.

Çocuklarý öldürmek adamlýk mýdýr sizce.
Sarý öküz meseli tekrardýr yaþananlar.
Zulme sessiz kalanlar, ortaðýdýr zalimin.
Hani, nerde kocaman vicdanlý inananlar.

Hani sen müslümandýn, vicdanýn vardý senin.
Din kardeþin ölürken, yalnýz býraktýn onu.
Hani zulme karþýydýn, imanýn vardý senin.
Senden cihat beklenmez, bari lanetle onu.

Ortadoðu’yu kana bulayan efendiler.
Emir kulu buldukça, burada ceset bitmez.
Ruhlarýný insanlýktan arýndýrmýþ köleler,
Kahrolsun düzeniniz, adý neyse fark etmez.

Saygýlarýmla.

OCAK_2009
Ecz. Abdulkadir Nur GÖRDÜK

Sosyal Medyada Paylaşın: