Gözlerinden akan yaþý kâðýda dizen, Upuzun gecelerin yorgun þahidi. Hüzünlü akþamlarýn karanlýðýndan, Dönülmez akþamýn ufkuna, Geç vakitte ulaþan yaralý adam. Neden akþamlara yazýlýr ki bu kadar þiir. Korkulur mu gece denen nesneden. Sakladýðý manzarayý, Görmeyi bilenlere gösteren, Kapkara ve uçsuz tünelden. Neden hep karanlýkta, Ve de yalnýz düþünür þair. Düþünmez kendinden baþka acýsý olanlarý. Yoksa baþka içlerin acýsý mý yazdýðý, Asýrlardýr akþamlara, Akþamlarda yazýlan, Soðuk ve yalnýzlýðýn o bitmeyen güftesi. Gecenin matemini aþkýna örtüp te saran, Kimsesizliðine, Çaresizliðine aðlayan, O ulu çýnarlarýn, sessiz bestesi. Yürek yarasýný kor ateþte saklayan. Bazen tutkun, bazen meczup gibi, Davranan sevdalý þair. Neden önce güle âþýk edilir, Sonra ortaya salýnýr bülbül. Güllerin arasýnda, Aradýðý sevgiliyi bulmak mýdýr öncesi, Yoksa gözüne mil çekip, lal ederek Yaþam zindanýnýn, siyah renginde Aþk ateþinde yakmak mýdýr Türkçesi. Dýþarýda keskin ayaz ve soðuk, Ölümcül fýrtýna sonrasýnda, Týkanan boðazda atýlamayan çýðlýk, Bikes ve naçar. Yalnýzlýðýn huzur dolu, kör hatýrasýnda Daha, sabaha çok var. Zamaný birbirine baðlayan, Baþkasýna bu denli destanlar yazan, Duygusal koca adam. Bilir mi acep kendi yalnýzlýðýný, Görür mü ruhuna gece mateminin dolduðunu, Kimseye etmem þikâyet, aðlarým ben halime derken, Kurduðu hayallerle avunup, Sahili aðlayýp gezerken, Menekþe gözlerde hiç vefa görmeyen, Sesini ve gözlerinin rengini unutmayan, Hem gözlerinin rengine hasret kalan, Sütliman aydýnlýk, duygularýn hâkimi. Gökyüzünde yalnýz gezen yýldýzlar kadar mý yalnýzlýðýn. Yoksa yýldýzlarýn altýnda mest olmak mý hasretin. Ýçindeki korkunun sebebi ne? Ömrümüzün son demi dizesi mi? Yoksa, gelen hazan mevsimi. Belki de, sonraki ölüm sessizliðindeki kýþ. Ürkütür seni. Mazide býraktýklarýna mý yanarsýn, gençliðine mi yoksa? Ýstikbalde yaþanacaklarý bilir gibisin. Karanlýklarýn bekçisi Sözlerin efendisi. Cevap ver bana þimdi. Ayrýlýk yaman kelime derken, Neden, hep ölümden beter anarsýn yalnýzlýðý. Dipsiz kuyularýn, çýldýrtan sessizliði mi olsun. Kasvet, hüzün, gözyaþý ortaklýðý mý? Ýçinde yaþattýðýn ölünün görüntüsü mü? Hangisi daha iyi anlatýr ayrýlýðý. Ölüm mü bu yaþadýðýn yoksa. Tarifi ve tanýmý imkânsýz. Diline ve sözüne yakýþaný En iyisini sen bilirsin gene de. Ayrýlýk þarkýsý yazan diðer þairler Bilir mi ki ölümü. Bu kadar kesin konuþur. Ölmüþ gibi baþka zamanda. Ne zaman ölüm uðrarsa bana. Gelsinler bana o dem, ayrýlýk þairleri. Anlatýrým hangisinin daha zor olduðunu. Gem vurulmazsa dilime. Belki ondan sonra Yalnýz, çaresiz, kimsesiz ve yorgun þairler. Baþka þiir yazarlar ölüme..
Saygýlarýmla.
ARALIK–2008 Ecz.Abdulkadir Nur GÖRDÜK
Sosyal Medyada Paylaşın:
akadirgorduk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.