PRANGALAR SIR PAYLAŞMAZ

Buz gibi duvarlarýn karanlýk dehlizleri,
Çýldýrasý sessizlik, yalnýzlýk kahrolasý.
Sinyali yok umudun, geçer mi ömür böyle,
Ýnsanlýktýr yok olan, parmaklýk baþ belasý.

Bir nefes hava ile bir görümlük güneþe,
Neler feda edilmez, bu korku tünelinde.
Allah kurtarsýn diye dualar edilirken,
Belki yavru belki eþ, bir gözyaþý selinde.

Türküde adý geçen hapishane çeþmesi,
Neden kanla doludur, yalak aðzýna kadar.
Tasýnýn zincirine üzülürsün bilirim,
Oysa onun cezasý, seninle sona kadar.

Ýçinde mahpushane taþýyan özgür adam,
Soluklarýn derin olsun, gözlerini iyi aç.
Prangalar sýr paylaþmaz, bilekleri sararken
Sabýr acýda olsa, zaman her þeye ilaç.
Saygýlarýmla.

ARALIK_2008
Ecz.Abdulkadir Nur GÖRDÜK


Sosyal Medyada Paylaşın: