Artık

artýk,
akþamlarý özlüyorum seni.
tüm gün yanýmda taþýyorum.
mazgallara yaðmurla,
sisin içersine koklayarak býrakýyorum seni.
özlüyorum.

ne zaman parlasa yeni bir ses
bu çýkmaz sokakta,
hatrýma düþersin.
hiç düþünmeden;
nefes alýrken
süresi diðlerleri kadar bir boþluk,
bir tatsýzlýk çöküyor aðzýma.
artýk,
özlüyorum.

akþamlarý gökyüzümü karartan
bir güneþ özlemi olmuyor.
gözlerim yanýlýyor; ýþýk söner oluyor.
artýk sabah,
görünen bir uzun, aðaçlý yol oluyor.

akþamlarý.
özlüyorum seni. duymak istiyorum,
beni rahatsýz eden dil gibi sesini.
tap taze, serin bir ayna kalýyor geriye.
bakýyorum.
tahammül edilmez bir mizaç.
seni akþamlarý çok özlüyorum.

31 aralýk 008

2008 böyle bitti..

Sosyal Medyada Paylaşın: