Can hýraç bir hýrs var þimdi dudaklarýnda. Görülmemiþ bir oyunun ilk perdesi, pis bir ben var, anlaþýlmaz bir replik..
Siyah bir rüzgar gibi esintin. Ardý gelmeyecek bir nefes korkusu. Her gecenin teyakkuz ayazýnda, her bakýþýn, telafisi imkansýz yaralar býrakmakta.
Þimdi fazla uzak sevgilim. Ýstisnasýz bir sevginin tüm göçükleri. Ortada ne sevgi var, bilirim. Ama her ýþýk arayýþýnda, her sokak lambasýnda seni tutmak, Nefes tutup mütevazi olmak bana acý veriyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
akif toprak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.